NGANJI GILLES richtte PEP Africa op toen ze in de twintig waren. Gilles was een jeugdleider in een kleine Baptistenkerk in New Town. Tegelijkertijd werkte Melvine als Community Relay Agent in het onlangs geïntegreerde HIV / AIDS-centrum in het regionale ziekenhuis Limbe, Kameroen. Ze brachten jaren door in afgelegen gemeenschappen om jeugdwerk te organiseren, zendingswerk te doen, jongeren voor te lichten over de A, B, C’s van veilige sekspraktijken, en blootstelling aan hiv / aids te vermijden, terwijl ze een voortrekkersrol speelden voor gendergelijkheid op het gebied van sociale rechtvaardigheid. Tijdens hun missies in plattelandsgemeenschappen ontmoetten ze een generatie jonge mensen, jongeren en kinderen die niets anders wisten dan de zorg voor mensen met aids en het dagelijks streven naar overleving. Elke dag horen ze meldingen van nieuwe hiv / soa-infecties, toegenomen seksueel en gendergerelateerd geweld (SGBV), oude sterfgevallen en een toenemend aantal jongeren onder invloed van drugs. Ze ontmoetten jonge mensen die gegrepen waren door woede en angst; anderen hadden geleerd hun gevoelens te verdoven met een kwaliteit van stilte die vaak op de frustraties volgt. Nadat ze iemand van aids hadden verloren, deelden jonge mensen hun ervaringen met hen, in de hoop dat ze het verschil zouden maken om hen wat hoop, wat stabiliteit, wat kansen, wat veiligheid, wat onderdak of zelfs wat voedsel te geven. Ze brachten lange uren door met kwetsbare kinderen, jongeren en vrouwen die weigerden de hoop op een betere toekomst op te geven en zich tot hen wendden om hun claims te maken. Hoe kunnen ze een verschil maken? … Hoe kunnen ze een antwoord bieden op de vele uitdagingen waarmee deze gewone maar buitengewone vrouwen en kinderen worden geconfronteerd? … In 2000 besloten ze een verschil te maken via een organisatie die zich toelegt op de ontwikkelingsproblemen van Afrika . Ze creëerden PEP Africa om jongeren vaardigheden en instrumenten te geven en hun stem te versterken in de Millennium Development Goals (MDG’s) van de Verenigde Naties. Ze kwamen tussenbeide om bij te dragen aan de ondersteuning van het vlaggenschipinitiatief „Jeugd in beweging“, dat jongeren centraal stelt in het ontwikkelingsplan van de VN om een economie te creëren die gebaseerd is op kennis, innovatie en aanpasbare vaardigheden, inclusief arbeidsmarkten. Ze begonnen met ontmoetingen met overheidsfunctionarissen, autoriteiten en belanghebbenden bij de ontwikkeling, in interactie met andere leiders van het maatschappelijk middenveld en collega’s om te zoeken naar middelen en manieren om de sociale en ontwikkelingsuitdagingen van jongeren in Kameroen aan te pakken. Ze waren enthousiast om hun ervaring te delen met iedereen die geïnteresseerd was in het leren van hun werk en bereid was om samen met hen de ontwikkelingsstrijd van Afrika te ondersteunen. Tegenwoordig hebben hun ervaringen hun begrip van de problemen van jongeren vergroot en hen in staat gesteld een kleine bijdrage te leveren.